Wat is Passpoint WiFi en hoe werkt het?

Wat is Passpoint WiFi en hoe werkt het?
Dennis Alvarez

Passpoint Polling Infographic WEB

Bron: Sam Churchill/Flickr

CC BY 2.0

Wat is Passpoint WiFi en hoe werkt het?

Gebracht door de mensen van de Wi-Fi Alliance , biedt Passpoint een "naadloze, veilige verbinding met Wi-Fi ® hotspot netwerken." Maar, zoals alle goede apps, heeft Passpoint zich ontwikkeld tot veel meer. Hieronder leggen we verder uit wat Passpoint WiFi is en hoe het werkt.

Hoewel Passpoint al sinds 2012 bestaat, zijn veel WiFi-gebruikers zich niet bewust van de functionaliteit ervan, terwijl ze het toch dagelijks gebruiken. U hebt misschien gehoord van "Hotspot 2.0", de marketingvriendelijke term voor Passpoint.

Overzicht WiFi Passpoint

Op het meest basale niveau vereenvoudigt en stroomlijnt Passpoint de verbinding met WiFi-hotspots door de apparaten van gebruikers automatisch te authenticeren. Zie het in de context van een spinnenweb van mobiele telefoontorens. Maar in plaats van het signaal van uw apparaat tussen mobiele torens door te geven, brengt Passpoint de verbinding van de ene hotspot naar de andere.

Zonder Passpoint zou uw toestel telkens moeten inloggen wanneer het een andere hotspot bezoekt. Passpoint laat gebruikers één keer inloggen en gebruikt vervolgens hun referenties wanneer hun toestellen van het ene access point (AP) naar het andere hoppen. De authenticatie van de gebruikers gebeurt telkens wanneer ze verbinding maken. Natuurlijk moet de hotspot (d.w.z. de router) Passpoint ondersteunen om deze connectiviteitsoverdracht te laten gebeuren.

Passpoint aka IEEE 802.11u-2016

Voor Passpoint heeft de Wi-Fi Alliance de norm IEEE 802.11-2007 gewijzigd om de interconnectiviteit met externe WiFi-netwerken te vergemakkelijken. Deze wijzigingen hebben betrekking op functionaliteitskwesties zoals:

  • Automatische ontdekking en selectie van WiFi-netwerken met Access Network Query Protocol ( ANQP ), dat metadata gebruikt (type IP-adres, EAP-authenticatie, NAI realms , enz.) om netwerkkeuzes te verwerken;

  • Traffic shaping - d.w.z. distributie van QoS-apparatuur - voor internetervaringen van hoge kwaliteit;

  • Vergemakkelijking van de invoering van WiFi mesh (inclusief eindapparaten van gebruikers als netwerkknooppunten);

  • Vergemakkelijken van cellulair verkeer (LTE, 3G) naar WiFi-netwerken.

Hotspot 2.0 is bedoeld om alle stakeholders van het netwerk te laten profiteren. Gebruikers krijgen een betere WiFi-dekking terwijl hun datagebruik van de mobiele provider daalt. MNO's verlichten de congestie op hun mobiele netwerken door verkeer naar WiFi-netwerken te downloaden. Ook WiFi-aanbieders verdienen hun dienst te gelde door marketingstrategieën te bedenken op basis van de aankoopkeuzes van gebruikers, demografische gegevens en locatiegegevens.

Hier wenden we ons tot Ruckus Networks Senior Principal Engineer Dave Stephenson en zijn uitleg over Passpoint 2.0:

Hoe veilig is Passpoint?

Aangezien de IAG WiFi-gebruikers consequent heeft aangespoord hun online veiligheid te waarborgen door VPN's te gebruiken wanneer zij via openbare hotspots op het web surfen, is het terecht dat de veiligheidskenmerken van Passpoint in twijfel worden getrokken.

Momenteel ondersteunt Passpoint zowel WPA2 als WPA3 voor "uitgebreide beveiliging op bedrijfsniveau". Zoals wij in een recent IAG-artikel hebben opgemerkt, kunnen beide beveiligingsalgoritmen worden gekraakt.

Met name Hashcat is zeer effectief in het oplossen van WPA2-codes. En volgens een team van Amerikaanse en Israëlische computerbeveiligingsdeskundigen heeft de Wi-Fi Alliance de SAE-handshake van WPA3 niet goed beveiligd door verschillende ontwerpfouten in de specificatie op te nemen.

Daarom raden wij nog steeds het gebruik van een robuuste VPN aan wanneer u gebruik maakt van het internet op een openbare hotspot. Of, als u echt paranoïde bent over cybersecurity, schuwt u WiFi volledig en gebruikt u in plaats daarvan een vaste Ethernet-verbinding.

Passpoint-ondersteuning

Het heeft even geduurd, maar OEM's, MNO's, MSO's en OS-platforms zetten nu allemaal op grote schaal Passpoint in op hun toestellen. Passpoint is echter geen verplichte toevoeging voor OEM's, die ervoor kunnen kiezen het al dan niet in hun toestellen in te bouwen. Merk op dat Passpoint op zowel SIM- als niet-SIM Wi-Fi-toestellen te vinden is.

Indien de software van een apparaat Passpoint ondersteunt, is de fabrikant verplicht te voldoen aan de "verwachte functionaliteit", hetgeen in wezen betekent dat het apparaat voldoet aan de 802.11u-norm.

In iOS is Passpoint ingebouwd in de WiFi-manager. Dus als WiFi is ingeschakeld, is Passpoint dat ook. Alleen door WiFi uit te schakelen kan de gebruiker Passpoint uitschakelen.

Zoals hierboven vermeld, maakt Android Passpoint een optie in het WiFi-menu van het apparaat. Ga naar het gedeelte "Geavanceerd" of "Meer" van het WiFi-menu en selecteer "Hotspot 2.0" of "Passpoint". Vink het vakje aan om Passpoint in te schakelen, of wis het vakje om Passpoint uit te schakelen.

Besturingssystemen die Passpoint ondersteunen zijn onder andere

  • Android (sinds "Marshmellow," aka 6.0)

  • Windows 10

  • iOS/macOS (10 en hoger voor beide)

De apparaten omvatten:

  • Routers verkocht door Ruckus, Han Networks, Alcatel-Lucent, LG, Fujitsu, D-Link, Cisco-Meraki, Arris, Broadcom en vele andere OEM's.

  • Tot de telefoons behoren iPhone 11/Pro/Max, Samsung Galaxy Note 10+ en Galaxy S7, en modellen van Fujitsu, LG, Sony, Qualcomm, Motorola en vele anderen.

Andere categorieën zijn "Computers en accessoires", "Gaming, media en muziek", "Smart Home", "Tablets, Ereaders en camera's" en "Televisies en settopboxen". In totaal zijn per 15 januari 2020 meer dan 48.000 consumentenproducten door Passpoint gecertificeerd. Bijna een kwart daarvan zijn routers. Voor een volledige lijst van apparaten, zie hier.

Wij raden gebruikers aan Passpoint r2 te gebruiken, in tegenstelling tot de eerdere r1. Ook heeft de Alliantie r3 uitgebracht in mei 2019, maar als de geschiedenis een betrouwbare indicator is, zullen OEM's hun tijd nemen om de nieuwe release in hun apparaten te implementeren.

MSO's, MNO's en Passpoint

Passpoint zou niet werken zonder de medewerking van mobiele exploitanten (MNO's) en implementaties door MSO-providers (de kabelmaatschappij).

MNO's in het bijzonder, waren traag om Passpoint te omarmen, en wie kan het hen kwalijk nemen? Zij betaalden grof geld voor licenties op het spectrum om hun mobiel draadloos verkeer te dragen, en zagen WiFi aanvankelijk als een bedreiging voor hun omzet.

Zie ook: Hoe kan ik een show op Hulu opnieuw starten (uitgelegd)?

Maar met de explosieve groei van het gebruik van mobiele apparaten en de overbelasting van hun netwerken door een steeds groter wordende verkeersbelasting, willen zij nu maar al te graag het verkeer overhevelen naar WiFi-netwerken wanneer dat mogelijk is. In de VS maken AT&T, T-Mobile en Sprint allemaal gebruik van Passpoint ( maar niet Verizon; zie hieronder ).

Nog crucialer voor de optimale Passpoint WiFi-ervaring van de gebruiker is de coördinatie van de netwerkmiddelen tussen verschillende MSO's die Hotspot 2.0 implementeren.

De Amerikaanse MSO's Comcast, AT&T, Spectrum en Boingo Wireless bieden allemaal netwerken aan die geschikt zijn voor Passpoint. Wanneer u een advertentie ziet van een ISP-provider die beweert dat hij honderdduizenden gratis openbare WiFi-hotspots aanbiedt aan abonnees, is dat voor een groot deel te danken aan de Passpoint-technologie.

Verizon geeft Passpoint door

Big Red is een uitzondering onder zijn concurrenten omdat het afziet van ondersteuning van Passpoint. Abonnees van Verizon worden dus niet automatisch op een Passpoint-netwerk gezet als dat beschikbaar is.

In een verklaring aan fiercewireless.com, was Verizon vaag over hun terughoudendheid om Passport te ondersteunen, en verklaarde alleen dat de provider "het gebruik van Hotspot 2.0/Passpoint WiFi-technologie evalueert voor toekomstig gebruik".

FierceWireless editor-in-chief Mike Dano speculeert dat Verizon's afkeer van Passpoint te wijten is aan de "oude wens van de carrier om directe controle te behouden over de netwerkervaring van zijn klanten". Vandaar dat "Verizon misschien niet wil vertrouwen op andere bedrijven om zijn klanten goede service te bieden".

Natuurlijk zijn er ook andere, minder altruïstische motieven in het spel. Verizon was voorstander van LTE-U, een alternatief voor WiFi-hotspots van carriers. Deze technologie, oorspronkelijk voorgesteld door Qualcomm, maakt gebruik van LTE over een niet-gelicentieerd spectrum (d.w.z. de 5 GHz WiFi-frequentie). Verizon richtte in 2014 het LTE-U Forum op om specificaties op te stellen voor consumentenapparatuur en basisstations die werken op LTE-U.

De eerste tegenstander van de invoering van LTE-U was Google, die in 2015 een formeel protest tegen LTE-U indiende bij de FCC. Zij werden maanden later gevolgd door de Wi-Fi Alliance en de National Cable & Telecommunications Association (NCTA), die beide hun bezorgdheid uitspraken dat LTE-U de prestaties van andere WiFi-apparaten aanzienlijk zou verminderen.

Het jaar daarop kondigde de Wi-Fi Alliance een "coëxistentie"-testplan aan voor gebruik met zowel Wi-Fi als LTE-U. Kort daarna verzetten zowel Qualcomm als Verizon zich echter tegen de uitvoering van het testplan. Big Red beweerde dat het plan "fundamenteel oneerlijk en bevooroordeeld" was.

Zie ook: 5 manieren om T-Mobile Popeyes niet te repareren

LTE-U wordt momenteel in beperkte delen van de VS gebruikt door zowel Verizon als T-Mobile, met basisstations van Nokia en Ericsson. In juli 2019 was de technologie wereldwijd door 37 exploitanten in 24 landen ingevoerd.

Coda

Dankzij Passpoint hebben Europeanen een veel universelere WiFi-dekking dan Amerikanen. De Wi-Fi Alliance beweert uitdrukkelijk dat Passpoint "gespecificeerd is voor WiFi4EU", een "initiatief (dat) gratis toegang tot WiFi-connectiviteit bevordert voor burgers in openbare ruimten zoals parken, pleinen, openbare gebouwen, bibliotheken, gezondheidscentra en musea in gemeenten in heel Europa".

Er zij op gewezen dat "alleen de gemeenten (of gelijkwaardige plaatselijke besturen) of verenigingen van gemeenten kunnen deelnemen". De vereisten omvatten het aanbieden aan gebruikers van downloadsnelheden voor internetverbindingen van "ten minste" 30 Mbps, AP-conformiteit met de IEEE 802.11ac-norm, ondersteuning van "ten minste 50 gelijktijdige gebruikers zonder prestatievermindering" en conformiteit met Hotspot 2.0.

Natuurlijk haalt een dergelijk overheidsinitiatief de winst uit het door carriers gesponsorde WiFi-hotspotmodel zoals dat momenteel in de VS bestaat. Het is dan ook geen wonder dat MNO's zoals Verizon LTE-U verkiezen boven Passpoint.




Dennis Alvarez
Dennis Alvarez
Dennis Alvarez is een doorgewinterde technologieschrijver met meer dan 10 jaar ervaring in het veld. Hij heeft uitgebreid geschreven over verschillende onderwerpen, variërend van internetbeveiliging en toegangsoplossingen tot cloud computing, IoT en digitale marketing. Dennis heeft een scherp oog voor het identificeren van technologische trends, het analyseren van de marktdynamiek en het presenteren van inzichtelijk commentaar op de laatste ontwikkelingen. Hij is gepassioneerd om mensen te helpen de complexe wereld van technologie te begrijpen en weloverwogen beslissingen te nemen. Dennis heeft een bachelor in Computer Science van de Universiteit van Toronto en een Master in Business Administration van de Harvard Business School. Als hij niet aan het schrijven is, houdt Dennis van reizen en het ontdekken van nieuwe culturen.